INSTYTUT MECHANIKI STOSOWANEJ
Sylwetka pracownika

Prof. dr hab., dr h.c. multi Czesław CEMPEL (1938-2021)

prof. Campel

Członek korespondent PAN, członek Akademii Inżynierskiej w Polsce, profesor zwyczajny. Urodził się 22 lipca 1938 r. w Biskupicach Zabarycznych k. Ostrowa Wielkopolskiego, w którym w 1955 r. ukończył szkołę średnią. Jego praca zawodowa i naukowa rozpoczęła się w maju 1962 r., tuż po obronie dyplomu. W Katedrze Teorii Drgań Akustyki Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, gdzie był asystentem znanych profesorów Marka Kwieka i Edmunda Karaśkiweicza. Po dwóch latach przeniósł się do Katedry Mechaniki Technicznej Politechniki Poznańskiej, będąc dalej asystentem prof. Karaśkiewicza. W 1968 r. obronił pracę doktorską z zakresu drgań nieliniowych układów prętowych, a w 1971 r. pracę habilitacyjną z zakresu drgań z uderzeniami w dyskretnych układach mechanicznych. Jego kariera naukowa związana jest z nowo powstającymi w tym czasie specjalnościami – wibroakustyką i diagnostyką maszyn, których był współtwórcą. Od 1974 r. był kierownikiem Zakładu Wibroakustyki i jednocześnie wicedyrektorem Instytutu Mechaniki Stosowanej, a w latach 1987-1990 także jego dyrektorem. W 1977 r. został mianowany profesorem nadzwyczajnym, a w 1985 r. profesorem zwyczajnym. W latach 1993-1999 był dziekanem Wydziału Budowy Maszyn. Był członkiem wielu organizacji naukowych w kraju i za granicą, w tym m.in. członkiem korespondentem PAN (od 1994 r.), akademii Inżynierskiej (1998 r.), euro mech (1990 r.), Euroscience (1998 r.), IMEKO, GAMM, System Engineering Honor Society – Omega Ralpha Association. W latach 1991-2008 był wybieralnym członkiem KBN (od momentu powstania). Jest doktorem honoris causa Politechniki Szczecińskiej (1996 r.) oraz Akademii Górniczo Hutniczej (2005 r.). Rozległość jego zainteresowań powoduje powoływanie go do krajowych gremiów decyzyjnych, od 2007 r. był kierownikiem panelu tematycznego Bezpieczeństwo Techniczno- Technologiczne w przedsięwzięciu Foresight – Polska 2020. Wykładał także metodologię badań oraz teorię i inżynierię systemów na studiach doktoranckich na Politechnice Poznańskiej, Politechnice Warszawskiej i Akademii Techniczno-Rolniczej w Bydgoszczy.

Sylwetka profesora Cz. Cempla wielokrotnie była opisywana w amerykańskich i angielskich wydawnictwach biograficznych; Dictionary of International Biography, Who’s Who In the World, American Biographical Instytute, gdzie zaproszono go do Research Board of Directors. Dotyczy to także polskojęzycznych wydawnictw biograficznych typu: Kto jest kto, Kto jest kim, Złota księga nauki i inne. Był specjalistą w zakresie: mechaniki stosowanej, wibroakustyki maszyn, diagnostyki maszyn, teorii i inżynierii systemów, ekoinżynierii, a także metodologii badań.

Przedmioty, które wykładał obejmowały: mechanikę analityczną, dynamikę maszyn, teorię drgań, wibroakustykę i diagnostykę maszyn, teorię i inżynierię systemów, a także metodologię badań naukowych.

Wykreował wiele przedmiotów i specjalności kształcenia, w tym wibroakustykę maszyn, eksploatację i diagnostykę, mechatronikę, ekoinżynierię.

Był opiekunem ponad 170 prac dyplomowych i promotorem 17 prac doktorskich, a także kierownikiem i głównym wykonawcą licznych grantów oraz projektów badawczych. Był członkiem wielu rad redakcyjnych czasopism naukowych, redaktorem Mechanical Systems and Signal Processing. Był recenzentem wielu wniosków i awansów profesorskich, w tym opiniodawcą wniosków profesorskich G. Meltzera z Uniwersytetu w Dreźnie, G. Wardena i W. Staszewskiego z Uniwersytetu w Sheffield. Oipniował projekty NATO, granty Fundacji Sorosa i Fundacji Niemiecko-Izraelskiej. Był stałym recenzentem projektów badawczych organizacji INTAS, powołanej dla współpracy Zachodu z krajami byłego Związku Radzieckiego.

Jest też autorem ponad 400 prac naukowych, w tym 18 monografii i druków zwartych oraz 14 patentów. Wiele z książek i skryptów zostało uhonorowanych nagrodą ministerialną (12) i większość z nich jest zdigitalizowana w postaci e-books.

Profesor Czesław Cempel zmarł 21 sierpnia 2021 roku.